Architraw - cytat z Wikipedii

Architraw (epistyl, nadsłupie) ? główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego, który podtrzymywał belki stropu. Spoczywał on bezpośrednio na kolumnach. Architraw występuje we wszystkich porządkach architektonicznych.

W porządku doryckim miał formę prostej gładkiej belki, natomiast w pozostałych, jego płaszczyzna dzieliła się na trzy fasciae, z których najwyższa była najbardziej wysunięta.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Architraw

archiwoltę albo zwieńczenie obramowania np

sztukateria wewnętrzna sklep

Agrafa ? dekoracyjny zwornik w formie ozdobnej klamry spinający element konstrukcyjny np.

archiwoltę albo zwieńczenie obramowania np.

obrazu. Agrafa występowała w okresie XVI-XVIII wieku, w zależności od stylu epoki mogła mieć wygląd woluty, plecionki, liści akantu itp.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Agrafa_(architektura)

W porządku doryckim abakus w połączeniu

Abakus (gr.

ábaks, łac.

abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny, pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny. W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach.

W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę.

Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakus_(architektura)